"संध्याकाळच्या वेळी एक निसर्गरम्य ग्रामीण रस्ता"-2

[Atul Kaviraje]

शुभ संध्याकाळ, शुभ सोमवार.

"संध्याकाळच्या वेळी एक निसर्गरम्य ग्रामीण रस्ता"

संध्याकाळी सोडून दिला वारा गोड, 🍃
आकाशात रंगले रंग, लाल, पिवळा, सोनेरी सोड।
गावाच्या रस्त्यावर चालताना मी, 🚶�♂️
गंध घेतो हवेत, सृष्टीची मूक गाणी ऐकतो मी। 🌾

निळ्या आकाशात लहान बादल, 🌥�
उंच डोंगरांच्या सानिध्यात सर्व काही लागते हलके।
रस्त्यांवर शेतकऱ्यांचा चाललेला गोड सन्मान,
संध्याकाळच्या प्रकाशात त्यांचा चेहरा दिसतो संपूर्ण मनमोहक प्रमान। 🌻

गावाच्या पाणीची वादळ सोडून आलेली लाट,
शांततेची लहर, सुखाची वारंवारता, हरवलेली रात। 🌙
पाणी पण रस्त्यावर, गंध आणि आवाज सांगतात,
ते मऊ मऊ गोष्टा त्यात बघताना हसतात। 💧

शेवटी घराचा आवाज ऐकू येतो, कोंबडी चोचते, 🐔
निळ्या रस्त्याचा शंभरवेळा साज, सृष्टीचा ध्वनी जरा वेगळा वाटतो,
तेव्हा उंच उंच रिंगणात सजलेला तारा,
दिसतो जणू सर्वाचे आवडलेले एक सुंदर विचारांना! ✨🌟

संक्षिप्त अर्थ:
ही कविता संध्याकाळी एका निसर्गरम्य ग्रामीण रस्त्याच्या शांततेला आणि गोड वातावरणाला व्यक्त करते. रस्त्यावर चालताना, आकाशाचे रंग, शेतकऱ्यांचा सन्मान आणि निसर्गाचा गोड गंध एक अद्भुत अनुभव तयार करतो. गावाची साधी आणि शांत जीवनशैली हाच या कवितेचा मुख्य संदेश आहे. 🌿🚶�♂️🌾

चिन्ह आणि इमोजी:

🍃 - गोड वारा, शांती
🌥� - आकाश, बादल
🚶�♂️ - चालणे, रस्ता
🌾 - शेतकऱ्यांचा रस्ता
🌻 - निसर्ग सौंदर्य
🌙 - संध्याकाळ, शांतता
💧 - शांती, पाणी
🐔 - गावातील आवाज
✨ - तारे, विचार

--अतुल परब
--दिनांक-27.01.2025-सोमवार. 
===========================================