"सकाळच्या प्रकाशासह जुना शहर चौक"-2

[Atul Kaviraje]

"सकाळच्या प्रकाशासह जुना शहर चौक"

कालातीत शांतता आणि नवीन सुरुवातीची कविता

श्लोक १:

जुन्या शहर चौकाच्या मध्यभागी,
सकाळचा प्रकाश हवेत नाचतो.
कोबलस्टोन चमकतात, मऊ आणि तेजस्वी,
जसे सूर्य उगवतो, रात्रीचा पाठलाग करतो. 🌞🏙�💫

अर्थ: सकाळचा प्रकाश जुन्या शहराच्या चौकाला जागृत करतो, दगडांवर एक मऊ चमक टाकतो आणि रात्रीचे अवशेष दूर करतो.

श्लोक २:

घड्याळाचा टॉवर हळू आणि स्पष्ट वाजतो,
एक नवीन दिवस आल्याचा संकेत.
त्याच्या चेहऱ्याखाली, बाजार जागे होतो,
जसे शहर त्याचे दैनंदिन काम सुरू करते. 🕰�🍞🎶

अर्थ: घड्याळाच्या टॉवरचा आवाज काळाच्या ओघातून जातो कारण बाजार नवीन दिवसाच्या आश्वासनासह जिवंत होऊ लागतो.

श्लोक ३:
इमारती जुन्या कथांसह उभ्या आहेत,
त्यांच्या भिंती, कुजबुजांसह, शांतपणे सांगितल्या जातात.
कोपरे एक शांत कृपा धारण करतात,
जिथे काळाने त्याचे मऊ आलिंगन सोडले आहे. 🏛�📜🕊�

अर्थ: चौकातील इमारती इतिहासाचे वजन वाहून नेतात, प्रत्येक कोपरा गेलेल्या क्षणांची आणि जीवनाची आठवण करून देतो.

श्लोक ४:
भाकरीचा सुगंध येऊ लागतो,
जसजसे सकाळचा प्रकाश आकाशात भरतो.
उबदार आणि गोड कॉफीचा कप,
या चौकात, जीवन पूर्ण वाटते. ☕🍞🌷

अर्थ: ताज्या ब्रेड आणि कॉफीचा आरामदायी वास हवेत भरून राहतो, चौकात उबदारपणा आणि शांतता जोडतो, लोकांना थांबून त्या क्षणाचा आस्वाद घेण्यास आमंत्रित करतो.

श्लोक ५:

शहरवासी चालतात, त्यांचे चेहरे तेजस्वी असतात,
सकाळच्या तेजात, इतके मऊ, इतके हलके.
हशाचे आवाज जागा भरून ठेवतात,
प्रत्येक चेहऱ्यावर आनंद आढळतो. 🚶�♂️😊🌼

अर्थ: लोक आनंदाने चौकातून फिरतात, त्यांचे हास्य आणि हास्य चौकाच्या शांत वातावरणात जीवन भरते.

श्लोक ६:

पक्ष्यांचे गाणे उगवते, गोड आणि स्पष्ट,
सर्वांना ऐकण्यासाठी एक सुर.
वर, आकाश विशाल आणि रुंद आहे,
जसजसे दिवस उलगडतो, प्रकाश मार्गदर्शक म्हणून असतो. 🕊�🎶🌅

अर्थ: पक्षी त्यांचे सकाळचे गाणे गातात, प्रकाश आणि जागेशी सुसंवाद साधतात, शांती आणि नवीकरणाचे वातावरण निर्माण करतात.

श्लोक ७:

जुन्या शहरातील चौकात, आपण उभे आहोत,
खुल्या मनाने आणि उघड्या हातांनी.
सकाळचा प्रकाश, जग इतके तेजस्वी आहे,
आपण त्यात श्वास घेतो, प्रकाश जाणवतो. 🌞💖🕊�

अर्थ: चौकाच्या शांत सौंदर्यात, आपल्याला शांती आणि संबंध आढळतो, कारण सकाळचा प्रकाश आपल्याला कृतज्ञता आणि आनंदाच्या भावनेने भरतो.

अंतिम चिंतन:

सकाळच्या प्रकाशासह ओल्ड टाउन स्क्वेअर जीवनाच्या सौंदर्याचे कौतुक करण्यासाठी एक क्षण देतो - जिथे इतिहास वर्तमानाला भेटतो आणि सकाळची साधेपणा आपल्याला शांती आणि शक्यतेच्या खोल भावनेने भरतो.

ही कविता सकाळच्या प्रकाशात न्हाऊन निघालेल्या जुन्या टाउन स्क्वेअरमध्ये आढळणाऱ्या साध्या, कालातीत सौंदर्याचा उत्सव आहे. प्रत्येक क्षण हा आपल्या सभोवतालच्या जगाशी जोडल्या जाणाऱ्या दररोजच्या जीवनात आढळणाऱ्या आनंद आणि शांतीची आठवण करून देतो. 🌞🏙�💖

--अतुल परब
--दिनांक-05.04.2025-शनिवार.
===========================================