"शुभ संध्याकाळ, शुभ मंगळवार"🌄✨ संध्याकाळच्या वेळी पर्वतशिखरे, वर तारे ✨🌠

[Atul Kaviraje]

"शुभ संध्याकाळ, शुभ मंगळवार"

"संध्याकाळच्या वेळी पर्वतशिखरे, वर तारे"

🌄✨ संध्याकाळच्या वेळी पर्वतशिखरे, वर तारे ✨🌠

श्लोक १
शिखराच्या मागे सूर्य खाली बुडतो,
पर्वताच्या छातीवर सोनेरी रंग रंगवतो.
मौन सौंदर्याने सावल्या पसरतात,
जसे संध्याकाळ त्याची जागा घेण्यास तयार होते. 🌅⛰️

अर्थ:

शिखरांच्या मागे सूर्य मावळताच, तो संक्रमणाचा एक सोनेरी क्षण निर्माण करतो—निसर्गाच्या शांत सौंदर्यासह संध्याकाळच्या शांततेचे स्वागत करतो.

श्लोक २
आकाश जांभळ्या रंगात मऊ होतो,
वाहणाऱ्या वाऱ्यात कुजबुजते.
निसर्ग स्थिर राहतो, तरीही हृदय जागृत होते,
तलावावरील प्रत्येक लखलखाटासह. 💜🌬�

अर्थ:

संध्याकाळ जसजशी खोल होत जाते तसतशी हवा शांत होते. निसर्ग शांत होतो, तरीही सौंदर्य आत काहीतरी ज्वलंत आणि भावनिक जागृत करते.

श्लोक ३
तारे रात्रीच्या वेळी उदयास येतात,
खुल्या आकाशात एक एक करून.
ते डोळे मिचकावतात जसे स्वप्ने अजून सांगितली नाहीत,
आकाशात धरलेल्या कथांमध्ये. 🌌🌟

अर्थ:

तारे दिसतात, शांत कथाकारांसारखे आकाशाला उजळवतात, प्रत्येकाने एक स्वप्न किंवा आशा धरली आहे जी शोधण्याची वाट पाहत आहे.

श्लोक ४
पर्वत काळोखात उभे आहेत,
शांत रात्रीचे रक्षक.
त्यांची शिखरे प्राचीन अभिमानाने वर येतात,
संध्याकाळच्या आलिंगनात, ते लपत नाहीत. 🌠🏞�

अर्थ:

मंद प्रकाशातही, पर्वत धाडसी आणि कालातीत राहतात, शक्ती आणि स्थिरतेने त्यांचे स्थान धरून राहतात.

श्लोक ५
जमिनीवर एक शांतता येते,
जसा वेळ त्याच्या हातातून हळूवारपणे सरकतो.
क्षण ताणतात, नंतर हळूवारपणे कमी होतात,
जसे त्या रात्रीची गाणी वाजली आहेत. ⏳🎶

अर्थ:

जसा संध्याकाळ वाढत जाते, तसतसा वेळ मंद आणि अधिक कोमल वाटतो. हे शांत, क्षणभंगुर क्षण निसर्गाच्या लोरीसारखे वाटतात.

श्लोक ६
चंद्र रुपेरी सौंदर्याने वर चढतो,
प्रत्येक चेहऱ्यावर तेज पसरवतो.
शांतता स्थिर ठिकाणी आढळते,
जिथे तारे आणि शांतता हळूवारपणे भरते. 🌕✨

अर्थ:

चंद्र शांत प्रकाश टाकतो, शिखरांना हळूवारपणे प्रकाशित करतो. शांतता जोरात नाही - ती शांततेत आणि निसर्गाच्या सौम्य स्पर्शात आढळते.

श्लोक ७
म्हणून वर पहा आणि श्वास घ्या,
रात्र, तारे, जिथे स्वप्ने सुरू होतात.
शिखरांमध्ये, इतके दूर, इतके विस्तृत,
विश्व आणि आत्मा एकमेकांशी भिडतात. 💫🧘�♀️🌌

अर्थ:

हा शेवटचा श्लोक वाचकाला खोलवर जोडण्यासाठी आमंत्रित करतो - रात्रीच्या जादूचा श्वास घेण्यासाठी आणि विश्व खरोखर किती विशाल तरीही वैयक्तिकरित्या अर्थपूर्ण आहे हे जाणवण्यासाठी.

🌌✨ कवितेचा सारांश:

ही कविता संध्याकाळच्या वेळी ताऱ्यांनी प्रकाशित आकाशाखालील पर्वत शिखरांच्या वैभवाचे हृदयस्पर्शी प्रतिबिंब आहे. हे विश्व आणि आत्म्यामधील शांतता, आश्चर्य आणि कालातीत संबंध टिपते. आंतरिक शांतीच्या क्षणांसाठी आणि तारे पाहण्याच्या प्रेरणेसाठी परिपूर्ण.

🖼� दृश्य चिन्हे आणि इमोजी:

पर्वत आणि रात्र: 🏔�🌌🌠

शांती आणि प्रतिबिंब: 🌕🧘�♀️✨

संध्याकाळ आणि स्वप्ने: 🌅💜💫

--अतुल परब
--दिनांक-08.07.2025-मंगळवार.
===========================================