व्यंकटेश माडगूळकर: मातीचा कवी 🌳✍️

[Atul Kaviraje]

दीर्घ मराठी कविता-

व्यंकटेश माडगूळकर: मातीचा कवी 🌳✍️

१.
व्यंकटेश माडगूळकर, नाम तुमचे महान,
५ ऑगस्ट १९२७, जन्मले माडगूळे हे स्थान.
मराठी साहित्याचे, तुम्ही खरे मानकरी,
ग्रामीण जीवनाचे, चित्रण केलेत तुम्ही खरी.
📚🌳

२.
शाळा जरी कमी झाली, तरी वाचन खूप होते,
मनात तुमच्या होते, शब्दांचे मोठे रस्ते.
गावाकडच्या मातीचा, वास तुमच्यात भरला,
माणसांच्या जगण्याचा, अर्थ तुम्ही उलगडला.
🏡📖

३.
'बनगरवाडी' कादंबरी, तुमची ती गाजली,
दुष्काळी गावातील कथा, मनात ती रुजली.
माझ्या बनगरवाडीची, आठवण येते खरी,
माणसांच्या संघर्षाची, कथा तुम्ही सांगितली.
🌾💔

४.
'वादळवारा' सोबत, किती कथा लिहिल्या,
'मांदियाळी' मध्ये, आठवणी तुम्ही पेरल्या.
रानकथा, जंगलातील, डायरी तुमची छान,
वन्यजीवनावरही, दिले तुम्ही किती ते ज्ञान.
🐅🌿

५.
कथाकथन तुमचे, होते ते खूपच खास,
श्रोत्यांना तुम्ही देत, शब्दांचा तो गोड घास.
पटकथा आणि संवाद, तुम्ही किती लिहिले,
तुमच्या चित्रपटांनी, प्रेक्षकांची मने जिंकली.
🗣�🎬

६.
साधी, सोपी, सरळ, भाषा तुमची होती,
ग्रामीण बोलीने दिली, लेखनाला नवी गती.
माणसांच्या मनातले, भाव तुम्ही जाणले,
शब्दांचे चित्र तुम्ही, सुंदर काढले.
💖✍️

७.
व्यंकटेश माडगूळकर, तुम्ही अमरच राहाल,
तुमचे कार्य, तुमचे लेखन, सदैव प्रेरणा देईल.
मराठी साहित्याचे भूषण, तुमचा गौरव हा मान,
तुमच्या स्मृतींना वंदन, तुम्ही महाराष्ट्राची शान.
🙏🌟

--अतुल परब
--दिनांक-05.08.2025-मंगळवार.
===========================================