जॅक लाकान:- मराठी कविता-

[Atul Kaviraje]

जॅक लाकान:-

मराठी कविता-

टप्पा 1:
आरशात स्वतःची प्रतिमा पाहिली,
एक नवीन रूप मी जाणले.
हा मी आहे की आणखी कोणी,
मनात एक जुना प्रश्न होता.
अर्थ: कवितेचा पहिला टप्पा आरसा टप्प्याबद्दल बोलतो, जिथे व्यक्ती स्वतःची प्रतिमा पाहतो आणि स्वतःच्या ओळखीवर प्रश्नचिन्ह उभे करतो.

टप्पा 2:
शब्दांच्या जाळ्यात अडकलो,
इच्छांचा पाठलाग करत राहिलो.
जे हवे होते ते कधीच मिळाले नाही,
जे मिळाले ते निरर्थक होते.
अर्थ: हा टप्पा दाखवतो की आपण आपल्या इच्छांचा कसा पाठलाग करतो ज्या अनेकदा शब्द आणि सामाजिक अपेक्षांनी प्रभावित असतात.

टप्पा 3:
काल्पनिक जगात भटकलो,
प्रतिकांशी संबंध जोडला.
सत्य काय आहे, हे कळले नाही,
फक्त एक भ्रम पकडला.
अर्थ: येथे कवी लाकानच्या तीन श्रेणींना स्पर्श करतो - काल्पनिक आणि प्रतीकात्मक जग, आणि सांगतो की आपण अनेकदा भ्रमात राहतो.

टप्पा 4:
अचेतनाच्या खोलीत,
अनेक रहस्ये लपलेली होती.
भाषेने त्यांना व्यक्त केले,
पण अभिव्यक्ती अपूर्ण राहिली.
अर्थ: हा टप्पा अचेतनाच्या भाषा-सदृश संरचनेचे वर्णन करतो, जिथे आपण काहीतरी बोलू शकतो पण पूर्णपणे व्यक्त करू शकत नाही.

टप्पा 5:
वास्तव आहे एक रिकामी जागा,
जिथे शब्दांची पोहोच नाही.
फक्त एक खोल भावना आहे,
ज्याला कोणतेही नाव नाही.
अर्थ: हा शेवटचा टप्पा 'वास्तव' (the Real) बद्दल बोलतो, जे शब्द आणि भाषेच्या पलीकडचे आहे आणि जे पूर्णपणे समजून घेता येत नाही.

--अतुल परब
--दिनांक-13.09.2025-शनिवार.
===========================================