"प्रेम...(असेही...?)"

[msdjan_marathi]

(संक्षेप: प्रेमाच्या जाळ्यात फसलेल्या एका तरुणीची आर्त कहाणी थोडक्यात...,)
"प्रेम...(असेही...?)"
ऊर बडवले किती... किती वाहिले मी मोती...
त्याच्यासाठी ह्या डोळ्यांच्या कैक जाळील्या मी वाती...
त्याला ठाव ना मनाची... ना मनाची या भ्रांती...
क्षण विसरले त्याने घालवलेले एकांती...
देत आणाभाका सा-या माझी केली दमयंती...
शिलगावून कूस माझी सुरु जाहली भ्रमंती...
मन भरलं जेव्हा त्याचं दिलं भिरकावून खेळणं...
मग पहिले ना मागे, केली नाही वाछ्यंती...
उघडले डोळे माझे जेव्हा भंगली मन:शांती...
देह होता त्याच्यासाठी माझा पळभरची विश्रांती...
स्थिर झालं जळ माझं खळखळ ना वाहती...
आता ओहोट आयुष्याला कधी येणार ना भरती...!
                                                      .........महेंद्र