संत सेना महाराज- "भोग भोगितो शहाणा गे, आगी लागो दर्शना गे-मायेचा भोळा खेळ-

[Atul Kaviraje]

        संत सेना महाराज-

     "भोग भोगितो शहाणा गे, आगी लागो दर्शना गे॥

     हा दिसतो भोळा गे। येऊनि घालीतो डोळा गे ॥ "

📜 संत सेना महाराज - अभंगावर आधारित काव्य रचना
अभंग: "भोग भोगितो शहाणा गे, आगी लागो दर्शना गे॥" "हा दिसतो भोळा गे। येऊनि घालीतो डोळा गे ॥"

(अर्थ: जो स्वतःला शहाणा समजतो, तोच भोगांत रमतो; अशा दिखाऊ जीवनाला आग लागो. माया भोळी दिसते, पण येऊन आपल्यावर डोळा (मोह) टाकते.)

दीर्घ मराठी कविता (काव्य रचना)
शीर्षक: मायेचा भोळा खेळ
(संपूर्ण कविता – अर्थासह – क्रमशः, यथातथ्य रूपात)

🔷 (कडवे १ - आरंभ)

पद १: जगाचे मोठेपण
जगामध्ये जो मोठा, धन-संपत्तीत राहे,
लोभामध्ये बुडून, स्वतःस 'शहाणा' पाहे ।
तोच इंद्रिय-सुखांचा, मोठा भोग घेणारा,
जन्म-मृत्यूच्या फेऱ्यात, स्वतःच अडकणारा ।।

(💡 अर्थ:
जो मनुष्य जगात स्वतःला मोठा आणि शहाणा मानतो,
तोच भौतिक सुखांमध्ये जास्त रमतो आणि
म्हणूनच तो जन्म-मरणाच्या फेऱ्यात अडकतो.)

💸 (कडवे २)

पद २: भोगाची आसक्ती
जीवा लागून आसक्ती, या शरीराच्या भोगाची,
क्षणाभंगूर सुखाची, ती कामना विकारांची ।
तो शहाणा वाटे जरी, भोगांच्या जाळ्यात अडके,
आत्म-तत्त्व नसे ठावे, व्यर्थ आयुष्याचे फडके ।।

(💸 अर्थ:
शरीराच्या क्षणिक सुखांसाठी आणि भोगांसाठी
आसक्ती बाळगणारा मनुष्य बाहेरून शहाणा असला तरी,
आत्मज्ञानापासून तो दूर असतो.
म्हणूनच त्याचे आयुष्य व्यर्थ ठरते.)

🔥 (कडवे ३)

पद ३: दर्शनाचे वैराग्य
आगी लागो त्या सुखा, जे केवळ बाह्य दर्शन,
ज्यात नसे आत्म-शांती, नसे विठ्ठलाचे चिंतन ।
दिमाखाची ती दुनिया, फोल आहे, सेना म्हणे,
खऱ्या ज्ञानाचा मार्ग, देह-सुखाला सोडून जाणे ।।

(🔥 अर्थ:
संत सेना महाराज म्हणतात की,
ज्या बाह्य सुखांमध्ये आत्म-शांती आणि विठ्ठलाचे चिंतन नाही,
त्या दिखाऊ सुखांना आग लागो.
खऱ्या ज्ञानासाठी देह-सुखाचा त्याग आवश्यक आहे.)

👧 (कडवे ४)

पद ४: मायेची भोळी मूर्ती
जी माया जग चालवी, ती सुरुवातीला गोड वाटे,
वरवर पाहता ती तर, भोळी, निष्पाप ती दाटे ।
संसाराची ही सखी, किती निरागस दिसावी,
गुंतवून मनुष्याला, आपला डाव साधावी ।।

(👧 अर्थ:
जगाला चालवणारी माया (संसार)
सुरुवातीला अतिशय गोड, निष्पाप आणि आकर्षक वाटते.
ती निरागस भासून मनुष्याला आपल्या खेळात गुंतवते.)

👁� (कडवे ५)

पद ५: मोहाचा डोळा
पण भोळी दिसणारी, ती मायाच कपटी मोठी,
येऊनि हळूच ती गे, डोळा घाली जग-ओठी ।
सुंदर वस्तूंचे रूप, देह-धनाचा तो हेवा,
असा मोह टाकुनी, जीवा बांधी तिचा मेवा ।।

(👁� अर्थ:
पण ही माया कपटी आहे.
ती हळूच मोहाचे नेत्र टाकून,
सुंदर वस्तू, पैसा, देह यांचे आकर्षण निर्माण करते
आणि जीवाला आपल्या मोहाच्या जाळ्यात अडकवते.)

❤️ (कडवे ६)

पद ६: परमार्थ सत्य
हा भोळा विठ्ठल, तोही प्रेम-डोळा घाली,
पण त्याची आसक्ती, मोक्षाकडे चालविली ।
मायेच्या मोहातून, सोडवून घेई भक्ताला,
तो भोग वेगळा असे, केवळ भगवत-प्रेमाला ।।

(❤️ अर्थ:
विठ्ठलसुद्धा प्रेम-दृष्टी टाकतो,
पण त्याचे प्रेम हे मोक्ष देणारे असते.
तो भक्ताला मायेच्या जाळ्यातून सोडवतो,
कारण भगवंताचे प्रेम हे शाश्वत आणि परमार्थमय असते.)

🙏 (कडवे ७ - समारोप व निष्कर्ष)

पद ७: भक्तीचा खरा मार्ग
सेना म्हणे, साधका, ओळख हा खरा खेळ,
मायेची संगत सोडून, भक्तीत घालवा वेळ ।
भोगांत रमणारा तो, कधीच नाही शहाणा,
जो विठ्ठलात स्थिरला, तोच खरा ब्रह्मज्ञानी जाणा ।।

(🙏 अर्थ:
संत सेना महाराज सांगतात:
हे साधका, तू मायेच्या संगतीपासून दूर राहा
आणि भक्तीच्या मार्गातच वेळ घालव.
जो भोगांत रमतो, तो खरा शहाणा नाही.
विठ्ठलात जो स्थिर आहे, तोच खरा ब्रह्मज्ञानी आहे.)

✅ ईमोजी सारांश (EMOJI SARANSH):

🎩 (शहाणा) + 🥩 (भोग) = ⛓️ (बंधन/अज्ञान)
➡️ 🚫 (नको) 💎 (बाह्य वैभव) + 🔥 (आग लागो)
↔️ (विरुद्ध) 😇 (माया) ➡️ 👁��🗨� (मोह-दृष्टी)
= ✅ (मार्ग) 🙏 (भक्ती) + 🧠 (खरे ज्ञान)

--अतुल परब
--दिनांक-22.10.2025-बुधवार.
===========================================