तीसरा अध्यायकर्मयोग-श्रीमद्भगवदगीता- यस्त्विन्द्रियाणी मनसा नियम्यारभतेऽर्जुन-2-

[Atul Kaviraje]

तीसरा अध्यायः कर्मयोग-श्रीमद्भगवदगीता-

यस्त्विन्द्रियाणी मनसा नियम्यारभतेऽर्जुन।
कर्मेन्द्रियैः कर्मयोगमसक्तः स विशिष्यते।।7।।

३. समारोप (Samarop): सारांश
श्रीकृष्णांनी या श्लोकात कर्माचे उत्कृष्ट सूत्र दिले आहे. कर्माचा त्याग करणे आवश्यक नाही, पण कर्मातील आसक्तीचा त्याग करणे आवश्यक आहे. हा श्लोक 'क्रिया' (कर्म करणे) आणि 'भावना' (मनःस्थिती) यांचा समन्वय साधायला शिकवतो. ज्याचे मन स्थिर आहे, ज्याची बुद्धी सात्त्विक आहे, तो कर्मयोगीच ज्ञानाच्या मार्गावर सर्वात वेगाने प्रगती करतो.

४. निष्कर्ष (Nishkarsha): अंतिम शिकवण
कर्मयोग म्हणजे केवळ शरीराने काम करणे नव्हे, तर मनाचे नियंत्रण करून निःस्वार्थी भावनेने आपले कर्तव्य पार पाडणे. आजच्या जगात, जिथे प्रत्येक कामाच्या फळाची अपेक्षा असते, तिथे हा श्लोक शिकवतो की, आपण आपले कार्य पूर्ण निष्ठेने करावे, पण त्याचे यश-अपयश ईश्वरावर सोडून द्यावे. 'मी कर्ता आहे' हा अहंकार आणि 'मला फळ हवेच' ही आसक्ती सोडल्यास, सामान्य कर्म सुद्धा योग (जोडणी/एकात्मता) बनते. निष्काम कर्मयोग हाच कर्मातून मुक्ती मिळवण्याचा श्रेष्ठ मार्ग आहे.

शब्द आणि इमोजी (Words and Emojis Separated Horizontally)
🙏 ॐ तत् सत् श्रीमद्भगवद्गीता तिसरा अध्याय कर्मयोग श्लोक ७ मराठी सखोल भावार्थ विस्तृत विवेचन आरंभ समारोप निष्कर्ष उदाहरणा सहित अनासक्त कर्तव्य श्रेष्ठ 👍 मन 🧠 इंद्रिये 👀 हात ✍️ नियंत्रण ⚙️ विवेकबुद्धी 💡 ज्ञान 🧘�♀️ मुक्ती ✨ सैनिक 🛡� स्वयंपाकी 🧑�🍳 कृष्ण 🕉� अर्जुन 🏹

--संकलन
--अतुल परब
--दिनांक-13.11.2025-गुरुवार.               
===========================================