🙏 भक्तवत्सल विठुरायाचे चरित्र 🙏 संत बंका-🎁🙏🪞👑⭐💖🚩💫🎶

[Atul Kaviraje]

             संत बंका-

     "कोण भाग्य तया सेना न्हावियाचे।

     नीच काम त्याचे स्वये करी ॥ १ ॥

     घेऊनि धोकटी हजामत करी।

     आरसा दावी करी बादशहासी॥२॥..

     बंका म्हणे ज्याचे पवाडे।

     तो भक्त साकडे वारितसे॥४॥"

संत बंका यांच्या अभंगातील परमेश्वराच्या भक्तवत्सलतेचे वर्णन करणाऱ्या कडव्यांवर आधारित

🙏 भक्तवत्सल विठुरायाचे चरित्र 🙏

(संत बंका यांच्या अभंगावर आधारित कविता)

अभंग: "कोण भाग्य तया सेना न्हावियाचे। नीच काम त्याचे स्वये करी ॥ १ ॥ घेऊनि धोकटी हजामत करी। आरसा दावी करी बादशहासी॥२॥... बंका म्हणे ज्याचे पवाडे। तो भक्त साकडे वारितसे॥४॥"

१. पहिले कडवे (भावार्थ: भक्ताचे मोठे भाग्य)

भाग्य कोण त्याचे, सेना न्हावी जयाचे,
प्रेम असे देवाचे, तोची धन्य जाणावे;
कार्ये सामान्य, कामाचा नाही मान,
करी देव आपण, भक्तासाठी धावूनी.

[अर्थ: संत सेना न्हावी यांचे भाग्य किती मोठे आहे! कारण त्यांचे सामान्य काम साक्षात परमेश्वराने स्वतः केले. भक्ताच्या प्रेमापोटी देव धावून येतो.]

२. दुसरे कडवे (भावार्थ: देवाचे निस्सीम प्रेम)

कामास न म्हणे, नीच ते काम,
भक्ताचे ते प्रेम, मोठे देवा ठायी;
व्यवसाय ना पाहे, जात कधी न विचारे,
शुद्ध भक्तीचे सारे, मोल त्यासी मोठे.

[अर्थ: देव कोणत्याही कामाला लहान किंवा मोठे मानत नाही. त्याला फक्त भक्ताचे शुद्ध प्रेम महत्त्वाचे वाटते. भक्ताचा व्यवसाय किंवा सामाजिक दर्जा तो कधीच पाहत नाही.]

३. तिसरे कडवे (भावार्थ: सेवेसाठी देवाचे आगमन)

घेऊनी धोकटी, विठू उभा झाला,
सेना रूप धरिला, बादशहा जवळ;
हातात घेऊन, न्हाव्याचे ते सारे,
प्रेमे काम करी, विठ्ठल गोपाळ.

[अर्थ: देवांनी सेना न्हावी यांचे रूप घेतले आणि त्यांची धोकटी (साहित्य) घेऊन बादशहाजवळ उभे राहिले. विठ्ठल स्वतः प्रेमाने न्हावीचे काम करू लागले.]

४. चौथे कडवे (भावार्थ: बादशहाची सेवा)

हजामत केली, सफाईने सारी,
देव स्वतः करी, जणू एक कारागीर;
बादशहा पाही, ते दिव्य स्वरूप,
सेवेमाजी रूप, देवाचे ते सुंदर.

[अर्थ: देवांनी अतिशय सफाईने बादशहाची हजामत केली. बादशहाने त्या सेवेत साक्षात देवाचे सुंदर, तेजस्वी रूप पाहिले.]

५. पाचवे कडवे (भावार्थ: आरसा दाखवणे)

कार्य संपल्यावर, आरसा हाती दिला,
शांतपणे उभा राहिला, बादशहासी;
देवाच्या कृतीने, तेज मुखावर आले,
तो न्हावी नुरले, देव उभा तो ठायी.

[अर्थ: काम पूर्ण झाल्यावर देवांनी आपल्या हाताने बादशहाला आरसा दाखवला. देवाच्या सेवेने बादशहाच्या मुखावर वेगळेच तेज आले. तिथे सामान्य न्हावी नसून साक्षात देव उभे आहेत, हे बादशहाला जाणवले.]

६. सहावे कडवे (भावार्थ: संत बंकांचे गौरवगान)

बंका संत म्हणे, धन्य धन्य तो भक्त,
ज्याचेसाठी येत, जगन्नाथाची शक्ती;
भक्तीच्या बळाने, देव त्याचे होई ऋणी,
महिमा त्या चरणी, संत गाती नित्य.

[अर्थ: संत बंका म्हणतात की, तो भक्त (संत सेना न्हावी) धन्य आहे, ज्याच्यासाठी साक्षात जगन्नाथाची शक्ती धावून आली. भक्ताच्या प्रेमामुळे देव त्याचे ऋणी होतात, म्हणून संत नेहमी त्यांच्या चरणाचा महिमा गातात.]

७. सातवे कडवे (भावार्थ: निष्कर्षात्मक संदेश)

ज्याचे पवाडे, देव करी स्वतः,
तो भक्त संकटा, दूर करी लोकांचे;
भक्तीत रमले, झाले जे महान,
तीर साकडे जाण, वारितसे त्यांचे.

[अर्थ: ज्या भक्ताचा महिमा देव स्वतः वाढवतात, तो भक्त सामान्य लोकांची संकटे दूर करण्याचे सामर्थ्य प्राप्त करतो. भक्तीत रमलेले संत लोकांच्या अडचणी दूर करतात.]

🎁🙏🪞👑⭐💖🚩💫🎶

--अतुल परब
--दिनांक-21.11.2025-शुक्रवार.
===========================================