चांदोबाचे प्रेम-पत्र......

Started by टिंग्याची आई..., January 13, 2012, 11:47:38 AM

Previous topic - Next topic

टिंग्याची आई...

आकाशाकडे आज येता येता सहजच लक्ष गेलं,
रोजचंच ते पण आज थोडस वेगळ वाटलं,
काही गोष्टी रोजच्याच असतात...
पण असं वेगळपण कधीतरीच जाणवतं आणि मनात खोल कुठेतरी स्पर्श करून जातं..

आज त्या आकाशात असंच काहीतरी दिसलं...
निळ्याशार रंगात मन क्षणभर हरवून गेलं..
कल्पनांचं सत्र अगदी त्याच क्षणी सुरु झालं आणि उगीचच कविता लिहावसं वाटलं..... :)

सकाळच ते आकाश चांदोबाच्या ROOM सारखं दिसत होतं..
आणि चांदोबा अजून झोपलाच आहे असं वाटत होतं..
निळ्या रंगाच्या जमिनीवर चुरगळलेले कागदाचे बोळे पसरलेले,
आणि त्याच पसाऱ्यात चांदोबा कुठल्यातरी चादरी खाली लपलेले...

काय बर झालं असेल....?
अहो पाहिलं वहील प्रेम आणखी काय....
रात्रभर बसून चांदोबा आपलं पाहिलं वहील प्रेम पत्र लिहित होता..
प्रिय चांदणी साठी आपलं काळीज कागदावर उतरवत होता....
जमलंच नसेल नक्कीच... म्हणून तसाच झोपून गेला असणार....
म्हणूनच हा सगळा पसारा तसाच राहिला असणार....

मनात वाटलं...
पटकन जाऊन त्याच्या हातातल्या कागदावर एक छानस प्रेम पत्र लिहाव..
आणि तो उठायच्या आधीच चांदणीला ते पोचवून याव...
चांदोबा मात्र उठल्यावर पुन्हा  रोजच्या कामाला लागेल...
प्रेमपत्र विसरून संध्याकाळची वाट पाहिलं....

काय होईल नक्की? चांदणी accept  करेल.... ?
अर्थात....
संध्याकाळी चांदणी चांदोबाला भेटेल....
नेहमी पेक्षा आज थोडी जास्त जवळ बसेल...
नजरेतूनच ती चांदोबाला विचारेल...
माझ्यासाठी तारे तोडून आणशील का रे म्हणेल....
चांदोबाने आनंदाने जणू उडीच मारावी....पळत जाऊन पृथ्वीला एक प्रदक्षिणा घालावी....
दोघे मग रात्रभर हातात हात घालून क्षितिजावर बसतील...
आणि सकाळी पुन्हा एकदा रात्रीची वाट पाहायला... प्रकाशात हरवून जातील..... :)

- शिल्पा 

I am posting first time to any of the sites... Please let me know if I should go ahead posting or not... I know mi itaki kahi changli kavytri nahiye.. but still wanted to share this one with u all.... thanks.. :)

Pournima


mahesh4812

दोघे मग रात्रभर हातात हात घालून क्षितिजावर बसतील...
आणि सकाळी पुन्हा एकदा रात्रीची वाट पाहायला... प्रकाशात हरवून जातील.....

apratim....keep posting :-)

MK ADMIN


jagdishkadam


Walkoli Gopichand

Chhan lihites shilpa ase lihit raha !
Saglyana naahi jamat kavita karayla pan tula devane ek chhan vicharsarni dili aahe !

केदार मेहेंदळे

khup mast kalpna aahe..... je na dise ravi te baghe kavi aas mhntat te ugach nahi. ani konal avdo na avdo. aapn pramanik pane praytn karava. MK var saglyanach encouragement milte. lihit raha.