महापुरुष--कवी- भूषण भुवड

[bava1984]

     महापुरुष

चर्र चर्र पावला खाली
सुकली पाने कणहत होती
प्राण अखेरी जाता जाता
काहीतरी म्हणत होती

एक पिंपळ निर्ढावलेला
चिरा फोडून वर गेला
एक पार वारूळनी
बघता बघता सर केला

मी गेलो उगाच तरीही
देवलीने स्वागत केल
विधवापण कपालाच
उगा मन डागत गेल

धावत धावत महापुरुष
आला त्याने मिठी दिली
आसवांची ओंजळ आम्ही
एकमेकात रीती केली

कुठ होतास बाबा तू
किती दिस आला न्हाई
खरच सांगतो तुझी शप्पथ
तुझ्या बिगर मजा न्हाई 

मी म्हटल बराय सध्या
मुंबईत काम करतो आहे
येता जाता लटाकतो आहे
दिवस असाच सरतो आहे

बर तुझा ठावठिकाणा
अधिरतेने मी विचारल
बोलता बोलता डोळ्यात
त्याच्या पाणी दाटून आल

मी मसण्या कुठ जाणार
कित्येक दिस पडून आहे
तू गेल्यापासून तुझ
देण इथ सडून आहे

हल्ली मी ऐकलय
तू दुसरा घरोबा केला
नवीन देव गावला
तसा जुना भैरोबा मेला ?

काढ बाबा काढ तू
दिंड्या अन् पद यात्रा
पाया पडतो इसरु नको
गावाकडची जत्रा

महापुरुष हाय मी
ऐरा गैरा देव न्हाय
तुझा महान पुरखा मी
मला कोनाच भेव न्हाय

सोन नाण नको मला
नको मुकुट अन् सिंहासन
येत जा वरचेवर
तुझ घर मी राखन

घर परड राखीन मी
त्यांची चिंता करू नको
नाव माझ घे आणि
मागे वळ पण हरु नको
-------भूषण भुवड ९७७३०६७९३४ पनवेल

[केदार मेहेंदळे]

chan.....