वेडावलेले मन

[ankush.sonavane]

         
आज आकाशात नभ दाटून आला आहे
कोकिळेच्या कंठात स्वर भरून आला आहे
प्रितीची चाहूल तिला लागली 
बंद ओठातून बोलू लागली.
           बंद ओठाचे दरवाजे उघडू लागले.
           हृदयातील शब्द ओठावरती येवू लागले
           हृदयाचा एक एक  कप्पा उघडू लागली
           स्वरात रंग भरुनी ती बेधुंद गाऊ लागली.
वेडावलेल्या पाखराला भान राहिले ना जगाचे
कळेल का कुणा मोल वाहणाऱ्या आश्रुचे
वेडावलेली ती हळू हळू भानावर येवू लागली
घट्ट करुनी मनाला स्वताला सावरू लागली
           आठवण येते जेंव्हा जुन्या क्षणाची
           काय अवस्था होते वेडावलेल्या मनाची
           समजता येते दुख माणसाच्या मनाचे
         कोणा समजेल का दुख वेडावलेल्या पाखराचे
                                              अंकुश सोनावणे