आश्वस्त खूण

[sulabhasabnis@gmail.com]

 आश्वस्त खूण
मावळतीचा हा संधिप्रकाश
गलबलवून टाकतो
खूप वर्षानंतर नदीकिनारी
बाभळीखाली भेटावा बालमित्र;
नि त्याच्या डोळ्यात ओथंबून यावं
काळाच्या ओघात हरवलेलं बालपण---
उघडावी मूठ सापडावे शिंपले
काठाशी वाळून खरवडलेले शेवाळपोपडे
तरीही तुझ्या नितळ स्पर्शातून
झुळझुळती प्रवाहाचे बुडबुडे --
सूर्य बुडत  असतो यातनांचे डोह घेऊन ;
काहुरलेल सैरभैर मन
हळूहळू होतं चांदणप्रकाशाच्या आधीन--
-प्रिय, अतिप्रिय, परमप्रिय
मला शब्दात सांगता न येणारं
तुला त्या पलीकडचही समजणारं---
तुलाही पटतय ना,
बाभळीच्या अंगोपांगी काट्यांतून
फुललीय निरामय गंधाची फुलं
चल, आता निघायला हवं,
वाटा वेगळ्या असल्या तरी
आश्वस्त आधाराची ही
डोंगर सहज पार करून नेईल
सभोवती काळोख पसरला तरी ----                                                                     
                                    अस्मिता गुरव                                                                             
                                      ( मौज - दिवाळी २०११ )                   
            -------------