पहिला बहर....................!

[महेश मनोहर कोरे]

ये प्रियतमे
तू लाजू नकोस  गं
वेड्यासारखी अशी
वेंधळू नकोस गं

जेव्हा पाहिलं तुला
नव्हतीस अशी हळवी
भीती दाखवलीस तर
ओठांना लागेल वाळवी

मी असा ठार वेडा
तू अशी कोवळी
भर पावसात सुद्धा
मग जाणवते पोकळी

पहाटेची दाट धुके
हरवती स्वप्नात
शहारत्या धुंदीत
अडकतो तुझ्या ओठात 

ये देवा ......
तिला सांग ना
माझ्या या स्वप्नकला
ती अल्लड विसरते
माझ्या या रासलीला

ती अल्लड विसरते
माझ्या या रासलीला



                            महेश मनोहर कोरे

                            ९७६२६९९१९३ पुणे.