पावसाचे एक कधीच कळत नाही.... ("निसर्गकविता")

[shashaank]

पावसाचे एक कधीच कळत नाही
मैत्र जुळुनही अनोळखपण संपत नाही

सौम्य -रौद्र स्वरूपातून अरूपाची ओळख देत नाही
सरसर दरदर कोसळूनही मौन काही सोडत नाही

सप्तरंगी खेळ कधी नजर उचलून पहात नाही
हिरवे लेणे लेववून धरा कवेत घेत नाही

अंगाखांद्यावर हात ठेवतो सखा कधी होत नाही
स्पर्शून जातो मनामनाला आठव कधी ठेवत नाही

विसंवादी सूर याचे ताल मेळ जमत नाही
मल्हाराशी याचे नाते तोडूनही तुटत नाही

भरभरून आला तरी शोष काही संपत नाही
दंवावाटे कधी उतरून नातं कधी तोडत नाही

मनातून पुसायचा म्हटला तरी जात नाही
आंसूवाटे कधी ओघळेल सुख-दु:ख याला नाही

-shashaank purandare.

[केदार मेहेंदळे]

khup chan.... mi pawsa sarkha mitr nahi hya var kahi tari lihaycha praytn karnar aahe. Please wish me good luck.

[प्रसाद पासे]

awadali...kavita..

[shashaank]

Kedar - Best of luck, let the rain shower in your poem...

Prasad - thanks a lot.

[प्रशांत नागरगोजे]

shashaank  khup mast kavita lihilas....

[shashaank]

dhanyavaad.....