आता मी रोजच लिहतो..

[प्रशांत दादाराव शिंदे]

आता मी रोजच लिहतो
तूटकी मूटकी का असो कविता मी ही करतो

काय लिहू काहीच माहीत नसतं
मनास माझ्या फक्त तूझेच स्वप्नं असतं

काय लिहावं कळतच नाही
मग दोन शब्द तूझ्यावरच लिहतो

जानतो आहे मी तू माझी होणार नाहीस
म्हणूनच तूजसाठीच्या कविता मी जपतो

तू देऊ शकत नाहीस ते प्रेम हया कवितेतूनच मिळवतो

एकटेपण माझे मी कवितेनेच घालवतो
नशिबाला दोष देत थेंब डोळयांत मी आनतो....

आता मी रोजच लिहतो
तूला अन फक्त तूलाच मी आठवतो..

-
©प्रशांत शिंदे
(¯`•.•´¯) (¯`•.•´¯)
*`•.¸(¯`•.•´¯)¸ .•´ [♥]
☆ º [♥]प्रशू•´ [♥] º ☆

[केदार मेहेंदळे]

chan.....

एकटेपण माझे मी कवितेनेच घालवतो
tu naslis tari kavitetach tula pahato.

[प्रशांत दादाराव शिंदे]

chan.....

एकटेपण माझे मी कवितेनेच घालवतो
tu naslis tari kavitetach tula pahato.

धन्यवाद केदारजी !

[vaishali ugalmugale]

kharch khup chan
mi pan try karte kavita lihanyasati