झोंबू लागे सुखद गारवा

[janki.das]

झोंबू लागे सुखद गारवा, मंदसा पाऊस झाला
जाऊ या लोणावळ्याला, सखीस इशारा केला

मारली दांडी ऑफिसला, अन तिने हि कॉलेजला
ठरे भेटायचे ,सकाळीच, जिमखान्याच्या स्टॉपला

... लो वेस्ट जिन वर, स्लीव्हलेस टॉप शोभत होता
तिच्या मधाळ स्मिताने ,मुड रोम्यान्टीक होता

नेली फटफटी पंपावर, म्हटले कर टाकी फुल्ल
सुटे गाडी भन्नाट,बुंगाट .असे वातावरण कूल

चाले रस्ता ,धावे रस्ता, गावे मागे पडू लागली
टेकले उरोज पाठीला, मिठी तारुण्याची घातली.

लय भारी, क्षण भारी, रक्त तारुण्याचे सळसळे.
पुणेमुंबई रस्ता आहे , थांबव हे यौवनाचे चाळे

घालून हातात हात ,मस्त हिंडलो लोणावळ्याला
केले, न सांगण्याजोगे, माहीत आमच्याच मनाला

परतिचा प्रवास सुरु झाला,वेळ निरोपाची आली
घेताना निरोप कॉफी शॉप मध्ये, घालमेल झाली

निरखताना समजले, डाव्या कानातले दिसत नव्हते
झटापटीत बहुदा ,कर्ण भूषणं कुठेतरी पडले होते.

सांगताच सुंदरीने घाईने ,चाचपली कानाची पाळी
लाजली ,डोळ्यानेच म्हणाली, आळी मिळी गुप चिळी

-- अविनाश