नाती...

[टिंग्याची आई...]

नाती असतात स्वच्छंद फुलपाखरासारखी... आयुष्य रंगी-बेरंगी करणारी...
नाती असतात खळखळनार्या झर्यासारखी... थेंब थेंबात सुख-दुखाचे मोती वेचणारी...

काही नाती असतात मधाळ गोडवा घेऊन येणारी...
तर काही कारल्यालाहि कडूपणा शिकवणारी... पण जितकी मुरतील तितकाच जास्त आनंद देणारी...

काही नाती असतात अगदी खळखळून हसवणारी...
आणि काही तितकंच रडवणारी... हसता रडता आपल्याला प्रत्येक क्षणी सावरणारी...

काही नाती अगदी बाल कृष्णासारखी खट्याळ..
तर काहींमध्ये साचलेला नुसता शिष्टपणाचा गाळ.. पण इतक्या भिन्नतेतहि असते एकत्र बांधलेली नाळ...

काही नाती मनात खोल घरट करून बसतात...
काही मात्र आभाळभर भरकटलेलीच असतात...सांजवेळी सगळी पुन्हा मनात एकत्र  येऊन निजतात...

काही नाती मनाशी अगदी घट्ट बांधलेली...
तर काही अगदी सहजच सुटत गेलेली.... सगळ्यांनी मिळून मायेची उब देणारी गोधडी विणलेली...

काही नाती मस्त गोंडस नावानी सजलेली...
तर काही नाव नसूनही.. गूढ अर्थ दडलेली... मनाच्या जमिनीत सगळीच खोलवर रुजलेली....

काही नाती असतात आयुष्यभर साथ देणारी...
तर काही क्षणभराची पण कायम लक्षात राहणारी... क्षण क्षण गोळा करून बांधलेली शिदोरी.. जन्मभर पुरून उरणारी...

कशीही असली तरी हि नाती असतात माणस बांधणारी...
सुख दुखाच्या क्षणी आधाराचा हात देणारी.... एका एका धाग्याने आपला विखुरलेलं आयुष्य सांधणारी....
नाती हि अशीच असतात... शब्दांच्या चौकटीत कधीही न मावणारी....

-शिल्पा लिमकर (Shailja)

[केदार मेहेंदळे]

chan..