" व्हाय धिस कोलावरी "

[कवि - विजय सुर्यवंशी.]

    " व्हाय धिस कोलावरी "


   थांबल्या नाहीत भुमी पुत्रांच्या आत्महत्या,
   बाळगुन कष्टांच ओझं उरी...
   बरसला मंत्र्यांच्या आश्वासनाचा पाउस,
   परि पुसटश्या  झाल्या पावसाच्या सरी.....


             मर्सिडीज बेंज साहेबाच्या दारी,
             परदेशी वाजवी स्विसची तुतारी...
             रोज उपाशी मरते जनता,
             तरी मदिरेसाठी राखीव आता ज्वारी....
   
     सोन्याची चिडया माझी भुमी,
     लक्ष्मी पानी भरते होती  माहेरी ......
     वैफल्याच्या गर्तेत भारतमाता आता विलीन होतेय,
     व्हाय धिस कोलावरी ??


             कोलावरी माझ्या देशात,
             कसाबसुद्धा आता पोसवतोय....
             महागाईच्या या पर्वात,
             सामान्यच का गं भरडतोय ??
     
     विंग्रजीच्या नावाखाली वाढलं पुस्तकांच ओझं,
     भविष्याची साकारण्या शिदोरी.....
     चालु झालं सर्वशिक्षा अभियान,
     तरी माय मराठीचीच पाठी का कोरी ??


              चेंडूफळीच्या दबावात,
              राष्ट्रीय खेळ मागे पडतोय,
              आता तिरंगाही झाला लहरी,
              व्हाय धिस कोलावरी ??


                         कविवर्य - विजय अरुण सूर्यवंशी.
                                         ( यांत्रिकी अभियंता )