पाऊस येताच...

[Tinkutinkle]

पाऊस येताच
धरेचा कण अन् कण
मोहरतो सारा,
तैसाच पाऊस येता
कवीचे घरा,
माहीत नाही का,
पण तोही
अंतरंगातूनी मोहरतो वेडा,
,
मग पाऊस आपला कोसळतो
अन् कवी फेर धरतो बसल्याजागी,
पाऊस पावसासारखा
दिसतच नाही त्याला,
उगाच सुचते काहीबाही,
,
समोरच्या डबक्याचा मग होतो तलाव
ऐकू येते कुठूनशी डराव-डराव,
अदृश्यसा नाचताना दिसतो मोर
जरी कावळा भिजत बसलाय समोर,
,
मग आभाळ, आभाळ नसतच त्याच्या लेखी
ते असतं भरून आलेलं मन,
कोसळणाऱ्‍या सरी मग होतात आठवणी
त्यात हुरळून हरपतो, हरवतो कवी,
,
होत राहतो कागद पांढऱ्‍याचा काळा
कित्येक तास चालू राहतो हा सिलसिला
,
बाहेर पाऊस कधीचाच बरसून गेला
पण इथे अजुनही कवितांनी होतोय
कवीचा उंबरठा ओला............
.
-व्टिँकल देशपांडे.

[केदार मेहेंदळे]

mast kavita..... khar varanan aahe kavich.

[Tinkutinkle]

Khup khup aabhar