तुला पहिले कि

[Sameer Nikam]

तुला पहिले कि होई मन वेडेपिसे
असून गर्दीतही स्वतःला विसरे कसे

तुझ्या गालावरच्या खळीत मन बुडून जात
मन उधान वाऱ्याचे का होऊन उडू लागत

मन बावरे होई तुझी ओठांची मोहर खुलताच
होई मी अबोल का तुला पाहताच

तुझे स्मित हास्य करी घायाळ हे मन
वाटे राहावे तसेच थांबून का तो क्षण

तुझ्या केसांच्या जाळ्यात मन गुंतून जात
वाटे आपले आहे का जन्मा जन्माचं नात

समीर स निकम