ये परतुनी सख्या

[SANJAY M NIKUMBH]

ये परतुनी सख्या

फुल कोमेजून जावं
तसं आयुष्य झालंय
तू नाहीस जवळ
मनी वैराग्य आलंय
सुखाचे सारे क्षण
कुठे हरवून गेलेय 
बहरलेले रान सारे
उजाड होऊन गेलेय
आनंदाचे तळे होते
मन माझे केवढे
उरले वाळवंट आता
हाती माझ्या तेवढे
कोठे हरवून गेले
ते ऊन कोवळे
प्रत्येक क्षण होते
जणू नवे सोहळे
तू होतास तेव्हा
मनी होता वसंत
भारलेल्या हृदयात माझ्या
होता तुझा प्रीतगंध
ये परतुनी सख्या
नको पाहूस अंत
ओंजळीत टाक माझ्या
पुन्हा तू वसंत .

                                     संजय एम निकुंभ , वसई
                                    दि. ५.१०.१२ वेळ : ७.४५ रा.