चारोळी

[कवि - विजय सुर्यवंशी.]

सई माझी जिवाभावाची....
मैत्रिण कि प्रेयसी अजुन कळलंच नाही....
आहे अशी वेडी माझ्यावर हक्क गाजवणारी जीला माझी कविता कधी कळलीच नाही....
सोबत असुनही मी जवळ नसायचो....
दुराव्यात जिच्या मी विरहगीत गायचो....

AND madhuraji thanks for reply.....

[Madhura Kulkarni]

निसर्ग सारा बहरून गेला फक्त तिच्या येण्याने....
सूर्य हि पावसात भिजला फक्त तिच्या येण्याने...

[मिलिंद कुंभारे]

इंद्रधनू रंग सारे उधळून गेला
फक्त तिच्या येण्याने....
सूर्यही चंद्रासम शीतल झाला
फक्त तिच्या येण्याने....

[Madhura Kulkarni]

तिच्या येण्याने मनी
बहरले वृंदावन...
गेले भान हरपून,
नाचलो होऊन बेभान...

[मिलिंद कुंभारे]

तिच्या येण्याने
प्रेमांकुर एक मनी अंकुरले
जीवन सार्थकी लागले अन
अंगणी माझ्या नंदनवन फुलले ......

[Madhura Kulkarni]

तिचे हसणे नाजूक
अन मोहक लाजणे,
ती बघते वळून
येते आकाशी चांदणे...

[sweetsunita66]

पावसाचा प्रत्येक थेंब पिऊ पाहतोय  चकोर
पावस सरींनी वसुंधरा नेसली हिरवा शालू नवा नकोर

[sweetsunita66]

तिचे येणे तिचे जाणे  जीवास वेड लावी
जातांनाच परत येण्याचा ध्यास मनी लावी

[Madhura Kulkarni]

सांजवेळी अंगणात
माझ्या चंद्र उतरतो,
'गेली कुठे रे चांदणी?'
मला विचारतो.

[sweetsunita66]

सांजवेळी अंगणात
माझ्या चंद्र उतरतो,
'गेली कुठे रे चांदणी?'
मला विचारतो.         
                    त्या दिवशी आकाशात अवस असावी जरूर ,
चंद्र तुमच्या अंगणात चांदणीला शोधे भिरभिर ,
सापडली त्याला चांदणी तुमच्या चेहऱ्या मधे ,
म्हणून त्याच्या जीवाला "सुकून" वाटतोय की "सुरूर "